στον Οκτώβρη.

Πάντα το πρωί καφέ φίλτρου με μπόλικη ζάχαρη,
νικοτίνη και μυρωδιά ξυλόσομπας.

Έξω χαράξει.
Πριν λίγο ήταν σκοτάδι.
Κολλάει η νικοτίνη με την γεύση του καφέ
στα δόντια.

Τα σκιασμένα πουλιά του ουρανού.


Μονάχα που οι περαστικοί έχουν αποσκευές,
φοράνε βαριά ρούχα, μαύρα κοκάλινα γυαλιά ηλίου,
είναι πάντα φοβισμένοι και στέκονται όρθιοι.
Μαντεύουν δήθεν σκέψεις...
επιλογές και όνειρα.

Εσύ ήρθες απόγευμα.
Δερμάτινα σανδάλια στον Οκτώβρη
Κρύωνε ο νους σου.

Μη στέκεσαι όρθια και βγάλε τα γυαλιά σου.