tag:blogger.com,1999:blog-8130082474603319960.post4428052640970270424..comments2023-06-29T11:03:52.456+03:00Comments on Κατεστραμμένη Κοιλάδα: Τα άδεια καπέλα Γιώργος Π.http://www.blogger.com/profile/01403326755722822763noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-8130082474603319960.post-22379386380277345152009-01-27T17:36:00.000+02:002009-01-27T17:36:00.000+02:00outcast poetry, δεν με κούρασε καθόλου ο συνδυασμό...outcast poetry, δεν με κούρασε καθόλου ο συνδυασμός σου. Τα ποιήματά σας υπέροχα. Σε ευχαριστώ.Γιώργος Π.https://www.blogger.com/profile/01403326755722822763noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8130082474603319960.post-1540150882965822882009-01-12T13:30:00.000+02:002009-01-12T13:30:00.000+02:00Ο χρόνος είναι θάλασσα σε αυτό στέκομαι για λίγο.Τ...Ο χρόνος είναι θάλασσα σε αυτό στέκομαι για λίγο.Τώρα το πώς πορευόμαστε...Με σχεδία,με πλοίο,με υποβρύχιο ή κολυμπώντας;Αποφεύγουμε τους ύφαλους ή καταντάμε ναυάγια;Σίγουρα αν ζυγίσουμε το τί δίνουμε και το τί παίρνουμε,κρατάμε τις ισορροπίες.<BR/>Τα συνδύασα λίγο περίεργα,χωρίς να σε κουρασα ελπίζω.<BR/>Έτσι με ταξίδεψε το ποίημα σου,πολύ όμορφο.outcast poetryhttps://www.blogger.com/profile/01257090365209542657noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8130082474603319960.post-14274354756188008412009-01-08T01:31:00.000+02:002009-01-08T01:31:00.000+02:00είχα γράψει κάπου :"δίνω ό,τι έχωόπως το έχωκι όπω...είχα γράψει κάπου :<BR/><BR/>"δίνω ό,τι έχω<BR/>όπως το έχω<BR/>κι όπως το νιώθω"<BR/><BR/>το πιστεύω.<BR/>προσωπικά δε μπορώ να διαχωρήσω τους "δικούς μου ανθρώπους" από τους "άλλους" εύκολα. γιατί αυτό καμιά φορά είναι πολύ σχετικό. πράττω αυθόρμητα σε σημείο παρεξηγήσιμο. <BR/>όντως ο κάθε άνθρωπος έχει να σου δώσει κάτι διαφορετικό... ακόμα κι αν αυτό είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγή.Αγγελίναhttps://www.blogger.com/profile/18431173378302763481noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8130082474603319960.post-31917593153602266562009-01-07T11:41:00.000+02:002009-01-07T11:41:00.000+02:00Το σκεφτόμουν καιρό…Κάποτε έδινα για να πάρω. Έδιν...Το σκεφτόμουν καιρό…<BR/>Κάποτε έδινα για να πάρω. Έδινα τα πάντα και σε όλους.<BR/>Τώρα δίνω σε όλους αυτά που δεν φοβάμαι να χάσω, τα σίγουρα. Και στους ‘’δικούς μου’’ ανθρώπους τα πάντα. Δεν περιμένω από κανέναν να πάρω αν δεν μου δώσουν.<BR/>Εσύ;;;<BR/>Είχα πει κάποτε σε μια γυναίκα πως ένας καθηγητής μου είναι άχρηστος και στο αντικείμενό του και σαν άνθρωπος. Μου είχε πει να δω καλύτερα και πάρω και το ελάχιστο που θέλει να δώσει, κάτι έχει κι αυτό.Γιώργος Π.https://www.blogger.com/profile/01403326755722822763noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8130082474603319960.post-39968419279375801002009-01-07T02:20:00.000+02:002009-01-07T02:20:00.000+02:00δίνεις ό,τι έχεις ή μόνο ό,τι δε φοβάσαι να χάσεις...δίνεις ό,τι έχεις ή μόνο ό,τι δε φοβάσαι να χάσεις;Αγγελίναhttps://www.blogger.com/profile/18431173378302763481noreply@blogger.com