Εκείνα τα απογεύματα που νύχτωναν
στην άκρη του γκρεμού.
Νυχτώναμε κι εμείς μαζί τους.
Μας πάγωνε ο αέρας.
''Λίγο ακόμη και θα πετάξω.''
σου έλεγα.
στην άκρη του γκρεμού.
Νυχτώναμε κι εμείς μαζί τους.
Μας πάγωνε ο αέρας.
''Λίγο ακόμη και θα πετάξω.''
σου έλεγα.
4 σχόλια:
Ανακαλυψα εντελως τυχαια το blog σου. πανεμπρφο ποιημα!
Se euxaristw polli.
Είναι πάρα πολύ όμορφο το ποίημα αυτό.Και γενικότερα το blog σου με έχει καθηλώσει να το διαβάζω χωρίς να δυσανασχετώ.Μπράβο...Συνέχισε ακόμα και όταν οι άλλοι σταματάνε...
Σε ευχαριστώ για το χρόνο που αφιέρωσες. Καλή σου νύχτα.
Δημοσίευση σχολίου