Κατεστραμμένη Κοιλάδα: στερνή μου ανάσα.

Σάββατο 10 Απριλίου 2010

''Εκεί που δεν υπάρχει χώρος.''

μου είπε.

στερνή μου ανάσα...

Πορτιάτης είπε...: ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Οι στίχοι αυτοί μπορεί και να΄ναι οι τελευταίοι
Οι τελευταίοι στους τελευταίους που θα γραφτούν
Γιατί οι μελλούμενοι ποιητές δε ζούνε πια
Αυτοί που θα μιλούσανε πεθάναν όλοι νέοι
Τα θλιβερά τραγούδια τους γενήκανε πουλιά
Σε κάποιον άλλον ουρανό που λάμπει ξένος ήλιος
Γενήκαν άγριοι ποταμοί και τρέχουνε στη θάλασσα
Και τα νερά τους δεν μπορείς να ξεχωρίσεις
Στα θλιβερά τραγούδια τους φύτρωσε ένας λωτός
να γεννηθούμε στο χυμό του εμείς πιο νέοι.

Μανόλης Αναγνωστάκης
ΕΠΟΧΕΣ 3; 23 Απριλίου 2010 στις 11:57 π.μ.
Πορτιάτης είπε...: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΩΡΓΟ !!!

ΚΑΛΗ ΕΥΟΔΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΣΟΥ :)); 23 Απριλίου 2010 στις 11:59 π.μ.