7 ημέρες (β' μέρος)

[προς Μέστρε]

[Φλωρεντία]

[Φλωρεντία]

Ημέρα 5^η (Βενετία)

8 πρωινό. Ετοιμαστήκαμε και ξεκινήσαμε για Βενετία. Εμείς με το αστικό καραβάκι πήγαμε στο Γραντ Κανάλ και σταματήσαμε στην τελευταία στάση. Η Μ. έγινε μούσκεμα από ένα σκάφος ασθενοφόρο. Φωτογράφησα ότι περισσότερο μπορούσα. Μέσα σε στενά, κάτω από γέφυρες. Αγόρασα μία δερμάτινη μάσκα με μεγάλη γαμψή μύτη. Η μυρουδιά καμιά φορά γινόταν ενοχλητική. Δεν την θεώρησα μια ερωτική πόλη αλλα μια αξιοπερίεργη. Τα σπίτια που ήταν σαν να επέπλεαν στο νερό. Ήταν σαν καράβια. Με εκείνη την πράσινη γλίτσα που έχουν τα μουράγια και οι βράχοι. Οι δρόμοι ήταν σαν λαβύρινθοι. Άνετα χανόσουν. Στην πλατεία τετράποδες πλάκες μαύρες σαν θρανία. Αυτές είπε ο Α. πως τις κάνουν δρόμο σα πλημμυρίσει η πόλη. Και φοράνε τεράστιες μπότες πλαστικές πάνω από το γόνατο σαν εκείνη της βιτρίνας.

Ήπιαμε καφεδάκι δίπλα από την γέφυρα των ξυπόλητων. Ήμασταν κουρασμένοι. Πολλοί περπάτημα. Οι άλλοι έμεινα. Η κ. Λ. ο Μ, ο Κ, εγώ, η Μ, η Ι και η Δ πήγαμε στο σταθμό του τρένου. Μπήκαμε στο τρένο 4 και 10 φεύγει. Περιμέναμε. Παρατηρούσα τον κόσμο μία φοιτήτρια υπογράμμιζε κάτι σε ένα βιβλίο, μία ανοιχτόχρωμη κοπέλα διάβαζε ένα βιβλίο με προσήλωση και μία εξηντάρα γεμάτη ρυτίδες αρχοντική με αποχρώσεις στο μωβ κοίταξε με μελαγχολίας έξω από το παράθυρο. Το τρένο σταμάτησε στο σταθμό του Μέστρε. Τώρα ένα χάρτη και λίγα Ιταλικά για το ξενοδοχείο. Περπατήσαμε 3-4 χιλιόμετρα και μετά από ώρα το βρήκαμε. Η κ. Λ. γεμάτα τα χέρια της τσάντες θα έπεφτε κάτω. Ο Κ. γκρίνιαζε. Φτάσαμε. Είχαμε ιδρώσει. Έκανα μπάνιο και φόρεσα πιζάμες. Η Ι. κοιμόταν. Η Μ. και η Δ. έκαναν ηλιοθεραπεία και έπειτα κοιμήθηκαν. Ο Κ. κοιμήθηκε. Εγώ και Μ. είχαμε αράξει στο παράθυρο του ξενοδοχείου και σφυρίζαμε σε ένα καπί. Γελάσαμε. Χαλαρή μουσική και τσιγάρο στο παράθυρο. Έπειτα ετοιμαστήκαμε, γύρισαν και οι άλλοι. Δεν κατέβηκα για φαί. Έριξα τρομερό γελοίο με την Γ. και Θ. Το βράδυ βγήκαμε σε εκείνη τη μπυραρία-στάβλο. Το φαί το έτρωγες χωρίς μαχαιροπήρουνα. 1 παρά αποχώρησα για το ξενοδοχείο, ούτε που ξέρω πότε γύρισαν. Έμαθα την επόμενη πως κανείς δεν κοιμήθηκε εκτός από εμένα. Η Γ. έχασε την κάρτα και ήθελε να το παίξει και μάγκας και όταν πήγε να βγάλει άλλη είπε το νούμερο στα Ιταλικά –χωρίς να ξέρει- και έμειναν απέξω. Όλο το βράδυ ως το ξημέρωμα έπαιζαν χαρτιά.

[Βενετία]

[Γραντ Κανάλ]

[Βενετία]

Ημέρα 6^η (Βενετία – Σαν Μαρίνο – Ανκόνα)

4 το ξημέρωμα. Αναχώρηση από το ξενοδοχείο, πακέτο τα πρωινά. Θυμάμαι τον εαυτό μου μόνιμος να κοιμάται. Ξύπνησα μετά από ώρα στο Σαν Μαρίνο, αρχικά μου θύμισε Περτούλι, μέσα στην ομίχλη με τεράστια έλατα και πέτρινους δρόμους. Το Σαν Μαρίνο φημίζετε λοιπόν για τα αφορολόγητά του. Εγώ δεν είδα καμία διαφορά πάντως. Περιπλανηθήκαμε στα στενά με την Α. και τον Α. 7 και κάτι η ώρα. Τα μαγαζάκια ανοίγουν σιγά-σιγά, ο κόσμος που πίνει καφέ στα μικρά καφέ. Το μουσείο βασανιστηρίων κλειστό. Ένα άγαλμα με κουνούπια. Πόσα άραγε; Ξεκινήσαμε για Ανκόνα. Έπιασε δυνατή βροχή. Έλουζε τες κεραμιδένιες σκεπές των ξεφλουδισμένων σπιτιών. Η Μ. κοιμάται με ανοιχτό στόμα. Φτάνουμε Ανκόνα και μπαίνουμε στο καράβι. Τρώμε μεσημεριανό. Τα ρολόγια μας μέσα στο καράβι ώρα Ελλάδος. Βολευόμαστε στις καμπίνες. Από τις 3 μέχρις τι 9 ύπνο. Ο Μ. ροχαλίζει απελπιστικά. Το ξυπνητήρι της Μ. χτυπάει συνεχώς. Μόνο εγώ το ακούω. Ήχος γύφτικου σκυλάδικου. Καφέ στο σαλόνι του πλοίου με τον Χ. και την Α. τον Γ. και Ι. Η κ. Λ. έχει γενέθλια. Ο Μ. τα κονόμησε από τον κουλοχέρη. Η Μ. έχασε τα ποσοστά της. Η Γ. λέει πως στάνιαρε από φαί. Η Δ. έχει πυρετό. Το βράδυ ανοίγει ένα μπαράκι με λαϊκά στο τέλος του καραβιού. Πίνουμε κρασάκι. Με Γ. και Ι. , Α. και Χ., Δ. , Μ. , Μ., Κ. Ο Κ. πάει για ύπνο. Ακολουθούν Χ. και Α, Γ. και Ι. Χαιρετάμε αυτούς που κατεβαίνουν Πάτρα. Η Δ. ψήνεται στον καναπέ. Ο Μ. και η Μ. παίζουν τάβλι. 3 άγνωστοι έλληνες γελάνε πιο πέρα. 4 η ώρα. 6 φτάνουμε Ηγουμενίτσα. Μισή ώρα αναζητάω την καμπίνα. Την βρίσκω.

[Σαν Μαρίνο]

[Κουνούπια]

[Βροχή]

Ημέρα 7^η (Ηγουμενίτσα – Καλαμπάκα – Βόλος – Αλόννησος)

5 η ώρα. Πίνουμε καφέ. Κόσμος που κοιμάται στα πατώματα. Άλλοι στους καναπέδες , στους παιδότοπους. Κουρασμένοι. Κι εκείνοι κι εμείς. Ο ναργιλές του Κ. από Βόλο σε όλο το ταξίδι έσπασε στο καράβι. Τον παρατάει στην καμπίνα. Η ομαδική φωτογραφία. Λείπουν τα παιδία που κατέβηκαν Πάτρα. Ο Θ. κατεβαίνει κρατώντας τον ναργιλέ. Γελάμε. Για πέταμα ήταν. Μπαίνουμε στο λεωφορείο. Από εκεί και πέρα δεν θυμάμαι τίποτα. Μόνο στις στάσεις που κατέβαινα να κάνω τσιγάρο.

Φτάνουμε Βόλο κι από εκεί πίσω Αλόννησο. Είχαμε περάσει τέλεια.

[Ουρανός]

[Κατάρα]