και να που η φλόγα ανάβει το κρέας σου.
Πριν αγγίξεις καν τον πύρινο όγκο του.
Πως κατάφερνες να αλλάζεις το ύφος σου.
Κι η οπτική σου άλλαζε κι εκείνη.
Συνεχώς άλλαζες.
Έπειτα από εκείνη τη λοβοτόμηση,
τα συναισθήματα γίνανε ακόμα ποιο λέξεις.
Και λέξεις και απαιτήσεις και θέλω.
Κι ας πέρασε ολόκληρος Απρίλης.
Τα περσινά λουλούδια μαράθηκαν και δεν μυρίζουν.
Παλεύεις με τη μνήμη, με το χρόνο με τα πάντα.
Έχεις τα πάντα και δεν έχεις τίποτα.
Νομίζεις ακόμα -και το λες- ότι είσαι σε κάποια ταινία.
Τι όμορφα που τελειώνουν οι παλιές ταινίες.
Οι αμερικάνικες με τα ξένα γράμματα...
Οι ηθοποιοί έχουν γίνει σχεδόν αθάνατοι
και έχουν πραγματοποιήσει το νόημα της ζωής τους.
Κοίτα πως έχει ανάψει το σώμα σου...
κόκκινη λαίλαπα χορεύει πάνω σου.
Πριν καλά καλά προδώσει ο ένας τον άλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου