Εκείνος ο πορφυρένιος χρόνος,
γνέφει σχεδόν όμορφα.
Τα ραδιόφωνα της νύχτας,
πλάι σε εκείνο το μεγάφωνο της σιωπής.
Κρατάς εκείνο το σβησμένο τόνο.
Ένας κόσμος πλέει σχεδόν μικροσκοπικός
σε λιμνάζοντα ύδατα.
Πανέμορφα σύννεφα νύχτας.
Εκείνος ο πορφυρένιος χρόνος
με λάσπη κοιμάται, στο περιθώριο.
γνέφει σχεδόν όμορφα.
Τα ραδιόφωνα της νύχτας,
πλάι σε εκείνο το μεγάφωνο της σιωπής.
Κρατάς εκείνο το σβησμένο τόνο.
Ένας κόσμος πλέει σχεδόν μικροσκοπικός
σε λιμνάζοντα ύδατα.
Πανέμορφα σύννεφα νύχτας.
Εκείνος ο πορφυρένιος χρόνος
με λάσπη κοιμάται, στο περιθώριο.
3 σχόλια:
Καλή σου χρονιά Γιώργο!
Καλή επιτυχία στους στόχους σου!
Ωραία τα "λιμνάζοντα ύδατά" σου. Θα τα συντροφέψω με αποσπάσματα από την "Παρέλαση του Παλιού Καινούργιου" του B. Brecht (1938) - πιστεύω ότι ταιριάζει και στις μέρες μας:
"Στεκόμουν πάνω σ'έναν λόφο κι είδα το Παλιό να πλησιάζει, μα έρχονταν σα Νέο."
...
"Έτσι το Παλιό έκανε την εμφάνισή του σε Νέο μασκερεμένο, μα έφερε το Νέο μαζί του στη θριαμβευτική του κατοχή να το παρουσιάσει σαν Παλιό."
...
"Κι η πομπή συνέχιζε να προχωράει μες στη νύχτα, μα αυτό που πήρανε για χάραμα ήταν το φως απ'τις φωτιές στον ουρανό. Και η κραυγή: Φτάνει το Νέο, τ'Ολοκαίνουργιο, χαιρετίστε το Νέο, γίνετε και σεις νέοι σαν κι εμάς! - πιο εύκολα θα ακουγότανε, αν όλα δεν είχανε πνιγεί μες στις ομοβροντίες των όπλων."
Υ.Γ. Εξαιρετικό το: "ο πορφυρένιος χρόνος με λάσπη κοιμάται" !!!
Όμορφο, νοσταλγικό, ονειρικό
Ήθελα να σου πω...ότι την λάτρεψα την Αλόνησσο...το καλοκαίρι... αλλά σε έχασε πάλι... από εκεί δεν γράφεις;
@ Κ. Φάνη, ο Brecht υπέροχος!
@ Οδοιπόρε, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Η Αλόννησος είναι πανέμορφο μέρος. Ναι, από Αλόννησο έγραφα δεν διαμένω όμως πια εκεί.
Δημοσίευση σχολίου