Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

ότι φυλλοβόλο.


Άνοιξη σημαίνει να αφήνεις
τα παραθυρόφυλλα από βραδύς ανοιχτά.
να βγαίνεις στο μπαλκόνι χωρίς παλτό.
να μπορείς να πίνεις κρύο τον καφέ.
να βλέπεις ότι φυλλοβόλο να ανθίζει.

Τα παιδιά να βγάζουν στο φως τα γόνατα.
Οι γυναίκες να φοράνε αέρινα φουστάνια
και οι άντρες ανοιχτόχρωμα πουκάμισα.

Άνοιξη σημαίνει πως οι γάτες
δεν κοιμούνται πια στα πόδια σου.
πως νωρίς ξημερώνει και αργά νυχτώνει.
πως το βάζο στο σαλόνι είναι γεμάτο.

Και μία μνήμη
που κανένα νερό λήθης δεν μπορεί να σβήσει.
Ένα τασάκι που καπνίζει.
Ζαρωμένες οι στάχτες
από αφηρημάδα.

Και αδιόρθωτος
με τα ίδια πάνινα παπούτσια...

...ψάχνεις μονάχα με το μάτι σου χελιδόνι,
τον Μάρτη σου να αφήσεις στα χέρια των δέντρων.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είχα καιρό να περάσω από δω. Είχα καιρό να περάσω σχεδόν από οπουδήποτε. Έρχομαι λοιπόν και βλέπω μια πολύ όμορφη περιγραφή της άνοιξης κι ένα ακόμα πιο όμορφο κολάζ.
καλησπέρα Γιώργο...

Γιώργος Π. είπε...

@ Δόμνα, τον καιρό αυτό ήθελα να σου στείλω μαιλ, να μάθω νέα σου. Τόσο απρόσεχτος είμαι που δεν παρατήρησα ότι το ''εδώ'' στο παλιό μπλογκ σου ήταν λίνκ. Σε ευχαριστώ για την επίσκεψή σου. Θα τα πούμε και στο μπλόγκ σου :)

ΑΛΙΚΗ είπε...

άνοιξη είναι να παίρνουν φόρα οι αισθήσεις για να ζήσουν... στο έστω φυλλοβόλο παρόν

υπέροχο...
και το κολάζ καταπληκτικό...