θερινά σινεμά και ψάθινες καρέκλες.

Χάρτινε και μουσκεμένε ουρανέ.
Σ' αυτού του κόσμου την ατέλειωτη σιωπή.
Ξεσήκωσε τους τρομαγμένους ανθρώπους.
Ζέστανε τους με τις ελπίδες σου.
Αυτές τις νόθες.

Τώρα που τελειώνουν
τα θερινά σινεμά.
Και οι ψάθινες καρέκλες σαπίζουν.
Νοέμβρης και παγωνιά.

Ζέστανε κάθε τρομαγμένο άνθρωπο
Με νόθα ελπίδα
που ηδονικά επιδιώκει.
Κι έτσι να ζήσει και να ζουν οι άνθρωποι.
Ξεπουλημένο μοτίβο και φτηνά σκηνικά.

10 Νοεμβρίου 2009