Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

Εκείνα τα απογεύματα που νύχτωναν
στην άκρη του γκρεμού.
Νυχτώναμε κι εμείς μαζί τους.
Μας πάγωνε ο αέρας.
''Λίγο ακόμη και θα πετάξω.''
σου έλεγα.

4 σχόλια:

Lorelei είπε...

Ανακαλυψα εντελως τυχαια το blog σου. πανεμπρφο ποιημα!

Γιώργος Π. είπε...

Se euxaristw polli.

Justelene είπε...

Είναι πάρα πολύ όμορφο το ποίημα αυτό.Και γενικότερα το blog σου με έχει καθηλώσει να το διαβάζω χωρίς να δυσανασχετώ.Μπράβο...Συνέχισε ακόμα και όταν οι άλλοι σταματάνε...

Γιώργος Π. είπε...

Σε ευχαριστώ για το χρόνο που αφιέρωσες. Καλή σου νύχτα.