αιώνια νιότη.

Φοβήθηκε κι έπεσε χάμω με τα χέρια σκέπασε το πρόσωπο και τα μάτια. αν ήμουν δεκάξι ξανά θα θελα και πάλι σα πρώτα να φοβάμαι το θεό σας το κόσμο σας και τον εαυτό μου. κι ύστερα να φτάσω πάλι εδώ και να μπορώ να ξέρω και να θυμάμαι πως δυο φορές πως τη βλαστήμια του διπλού πάντα εδώ θα 'ρχομαι. Κι όμως πότε δεν γεννήθηκα δεν γεννήθηκα ποτέ για να πεθάνω πολλά υποσχόμενος. Και θα 'ναι σα να μην περπάτησα ποτέ. Και η αιώνια νιότη που είναι μέσα μας...