Ίσως και να ονειρευτήκαμε τον ίδιο ουρανό.
σταγόνες βροχής...
Σύγνεφα που χαμηλώνουν και μπαίνουν στο σπίτι..
Γεμίζοντας με γέλια το στόμα με χαρά τα μάτια.
Πως βρεθήκαμε σε αυτή την πολιτεία;
πως τραγουδάς με κλειστά μάτια την άνοιξη.
Ξεκίνησε να φυσά...
1 σχόλιο:
κι αυτος ο ατιμος ανεμος παιρνει τα μαλλια μας απο δω κιαπο κει και μας παρασερνει σε διαστασεις αλλες.. μα ποτε δεν τον τρομαξαμε τον ανεμο γεμιζε παντα τα αδεια μας πουκαμισα, τα ονειρα μας τα ανειποτα... παντου οι πολιτειες ιδιες μοιαζουν..... Παντα τετοια λοιπον.... συνεχισε να σαι ο ανεμος...... M..LILA
Δημοσίευση σχολίου