Κατεβαίνω στο βούρκο με μισή αναπνοή.
Γυάλινα κάστρα γκρεμίζονται
και γκρεμιέμαι κι εγώ μαζί τους...
Στην πρώτη ανατολή και στην τελευταία δύση.
Τι αχ, ο πόνος...
-7 Σεπτεμβρίου 2007-
-Αλόννησος-
Κείμενα, ποιήματα, εικόνες και λοιπά κατοχυρωμένα.
Να μην σε νικήσει ο κόσμος
[Νικόλας Άσιμος]
2 σχόλια:
όμορφο πολύ.
μου άρεσε.
σαν μια αναπνοή μου φάνηκε.
:) !!!
Δημοσίευση σχολίου