Δευτέρα 16 Ιουνίου 2008

Γυάλινα δέντρα σε μάσκες

Πως να φανερωθεί;

μη μιλάς.

Φτύνονται τα πρόσωπα

μη κοιτάς.

Κρύψε στα σπλάχνα σου

το νερό της κάθαρσης.

Μετατρέψου σε νύχτα.

Μη τρέμεις...

Το Γυαλί χαράζει την σάρκα

μην ανασάνεις...

Γυρίζει ο κόσμος...


16 Ιουνίου 2008

Αλόννησος


8 σχόλια:

Morpheus είπε...

Πολύ όμορφα γράφεις ... μπάβο σου ...

Γιώργος Π. είπε...

Σε ευχαριστώ, το ίδιο θα έλεγα και για σένα…

Ανώνυμος είπε...

υπάρχει μια δόση ψυχεδέλειας σε αυτά που γράφεις κατι το σουρεάλ....:) :)

Γιώργος Π. είπε...

@aeryn λατρεύω τον σουρεαλισμό, είναι αυτό που μου βγαίνει να γράψω…-και τα δυο μπλογκ σου πολλή ενδιαφέροντα- σε ευχαριστώ…:)

Ανώνυμος είπε...

hm...σουρεαλισμός..μια έκκληση για την αναβίωση της φαντασίας στη βάση του ασυνείδητου μαζί με μια έμφαση στο μαγικό,το τυχαίο,την ανορθολογικότητα,τα σύμβολα και τα όνειρα...μ'αρέσει...:) :) :)

Γιώργος Π. είπε...

Κι εμένα μ’ αρέσει....:):):):)!!!!:P

Ανώνυμος είπε...

ναι...μου φαίνεται σαν μια ρομαντική αναβίωση με ένδυμα εικοστού αιώνα...:p

Γιώργος Π. είπε...

Δεν πιστεύω πως κινείτε πάνω σε ρομαντισμό μόνο…περιέχει πάρα πολλά στοιχεία!