Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2008

πρίσμα.



Πέφτουν

τα αστέρια διαδοχικά.

Χαρίζονται μάτια

σε τυφλούς.

Κι αν δεις

πίσω από πρίσμα

κίτρινα δέντρα

και μικρά παιδιά.

Τίποτα

δεν επιστρέφετε.


9 Σεπτεμβρίου 2008

Αλόννησος

5 σχόλια:

Αγγελίνα είπε...

εμείς εδώ δε βλέπουμε τ' αστέρια...
ο ουρανός είναι μέρα νύχτα άσπρος εδώ...
οι δικοί μας τυφλοί έχουν μάτια.
ο φόβος και η άρνηση τους στερούν το φως...
εδώ δεν υπάρχουν μικρά παιδιά.
πάνινες κούκλες βγαίνουν απ' τις μήτρες...
εμείς εδώ δεν έχουμε δέντρα.
δεν κάνει το τσιμέντο για ρίζωμα...

Unknown είπε...

Καλώς σε βρήκα,σε προσκαλώ στο blog μου...

Γιώργος Π. είπε...

@ Αγγελίνα τυφλώνετε κάποιος από τον φόβο του να τυφλωθεί.
Πριν κοιτάξει μέσα στο πρίσμα.

‘’Εδώ μονάχα σκιάχτρα τραγουδάνε με καρδιές δανικές’’
Που λέει και ο Αγγελάκας.

@Μάνο καλώς ήρθες. Θα τα πούμε στο blog σου.

Chara είπε...

polu oraia i foto...oso gia to poihma,eisai epireasmenos ap'to vivlio??

Γιώργος Π. είπε...

Χαρά όχι δεν είμαι επηρεασμένος αλλά συγκλονισμένος. Αλλά το βιβλίο, μου συμπληρώνει κάποια πράγματα, που πρέπει να ερμηνεύσω.
Σε ευχαριστώ!!!!