Νο2
-Κι όταν βρέχει, χάρτινοι όπως είναι κάτω από τα καπέλα κρύβονται.
-Τρόμος.
-Όταν φοβάσαι κάτι τότε είσαι σίγουρος.
-Ζουν ακόμα όμως.
-Και;
-Είναι εδώ.
-Στην δικιά τους κόλαση.
-Κι εμείς;
-Στην δικιά μας.
-Είναι ακίνδυνοι τώρα πια.
-Γιατί είμαστε γνώστες.
-Όχι γιατί εγώ κι εσύ δεν είμαστε ίδιοι, γιατί τους λαθραίους αναβάτες τους σπαν τα κόκαλα οι αέρες. Δεν έμαθαν να χαρτογραφούν.
...Συνεχίζετε...
2 σχόλια:
σε διαβάζω αρκετό καιρό κι όμως ακόμα και τώρα με μπερδεύεις... μ' αρέσεις όμως.
τελοσπάντων, πέρασα να πω ένα γεια σε μια κρίση ειλικρίνειας.
:)
Καλημέρα..-τέτοια ώρα- χαίρομαι που είσαι ειλικρινής :) Και πλάκα-πλάκα τώρα σε σκεφτόμουν, με ρώταγα πότε θα ανανεώσεις το μπλογκ σου, θα έχει πνιγεί από τα μαθήματα, σκεφτόμουνα...Δεν θέλω να μπερδεύω τους ανθρώπους, αλλά ίσως και να το κάνω ασυνείδητα. :/
Δημοσίευση σχολίου